Chiny są jednym z niewielu krajów na świecie, które wykorzystuje węgiel jako główne źródło energii. Jest bogaty w zasoby węgla, energii wodnej i energii wiatrowej, ale jego zasoby ropy i gazu ziemnego są stosunkowo ograniczone. Rozkład zasobów energii w moim kraju jest niezwykle nierówny. Ogólnie rzecz biorąc, północne i północno-zachodnie Chiny, takie jak Shanxi, Mongolia Wewnętrzna, Shaanxi itp., są bogate w zasoby węgla; zasoby energii wodnej skupiają się głównie w Yunnan, Syczuanie, Tybecie i innych południowo-zachodnich prowincjach i regionach, przy dużych różnicach wysokości; Zasoby energii wiatrowej są rozmieszczone głównie na południowo-wschodnich obszarach przybrzeżnych oraz na pobliskich wyspach i regionach północnych (północny wschód, północne Chiny, północny zachód). Centra odbioru energii elektrycznej w całym kraju skupiają się głównie w przemysłowych i rolniczych bazach produkcyjnych oraz na obszarach gęsto zaludnionych, takich jak wschodnie Chiny i delta Rzeki Perłowej. O ile nie istnieją szczególne powody, duże elektrownie budowane są zazwyczaj w bazach energetycznych, co prowadzi do problemów z przesyłem energii. Głównym sposobem realizacji przesyłu energii jest projekt „Transmisja mocy z Zachodu na Wschód”.

Energia elektryczna różni się od innych źródeł energii tym, że nie można jej magazynować na dużą skalę; wytwarzanie, przesył i konsumpcja zachodzą jednocześnie. Musi istnieć równowaga w czasie rzeczywistym pomiędzy wytwarzaniem i zużyciem energii elektrycznej; niezachowanie tej równowagi mogłoby zagrozić bezpieczeństwu i ciągłości dostaw energii elektrycznej. Sieć elektroenergetyczna to systemowy obiekt elektroenergetyczny składający się z elektrowni, podstacji, linii przesyłowych, transformatorów rozdzielczych, linii dystrybucyjnych i użytkowników. Składa się głównie z sieci przesyłowych i dystrybucyjnych.

Wszystkie urządzenia do przesyłu i transformacji energii są ze sobą połączone, tworząc sieć przesyłową, a wszystkie urządzenia dystrybucyjne i transformacyjne są ze sobą połączone, tworząc sieć dystrybucyjną. Sieć elektroenergetyczna składa się z urządzeń do przesyłu i transformacji energii. Sprzęt do przesyłu energii obejmuje głównie przewody, przewody uziemiające, wieże, ciągi izolatorów, kable energetyczne itp.; sprzęt do transformacji energii obejmuje transformatory, reaktory, kondensatory, wyłączniki automatyczne, uziemniki, odłączniki, odgromniki, przekładniki napięciowe, przekładniki prądowe, szyny zbiorcze itp. Wyposażenie podstawowe, a także zabezpieczenia przekaźników i inny sprzęt wtórny zapewniający bezpieczną i niezawodną moc systemy przesyłowe, monitorujące, sterujące i elektroenergetyczne. Sprzęt transformacyjny koncentruje się głównie w podstacjach. Koordynacja urządzeń pierwotnych i powiązanych z nimi urządzeń wtórnych w sieci przesyłowej ma kluczowe znaczenie dla bezpiecznej i stabilnej pracy systemu elektroenergetycznego oraz zapobiegania awariom łańcuchów i masowym przestojom w dostawie prądu.

Linie energetyczne przenoszące energię elektryczną z elektrowni do ośrodków ładowania i łączące różne systemy elektroenergetyczne nazywane są liniami przesyłowymi.
Do funkcji linii przesyłowych zalicza się:
(1) „Moc przesyłowa”: Główną funkcją napowietrznych linii przesyłowych jest transport energii z obiektów wytwarzających energię (takich jak elektrownie lub stacje wytwarzania energii odnawialnej) do odległych podstacji i użytkowników. Zapewnia to niezawodne zasilanie w energię potrzebną do prowadzenia działalności społecznej i gospodarczej.
(2) „Łączenie elektrowni i podstacji”: Napowietrzne linie przesyłowe skutecznie łączą różne elektrownie i podstacje, tworząc jednolity system elektroenergetyczny. To połączenie pomaga osiągnąć uzupełnienie energii i optymalną konfigurację, poprawiając ogólną wydajność i stabilność systemu.
(3) „Promowanie wymiany i dystrybucji energii”: Napowietrzne linie przesyłowe mogą łączyć sieci elektroenergetyczne o różnych poziomach napięcia w celu realizacji wymiany i dystrybucji energii pomiędzy różnymi regionami i systemami. Pomaga to zrównoważyć podaż i popyt w systemie elektroenergetycznym oraz zapewnić rozsądną dystrybucję energii elektrycznej.
(4) „Podział szczytowego obciążenia energią elektryczną”: W okresach szczytowego zużycia energii elektrycznej napowietrzne linie przesyłowe mogą dostosowywać rozkład prądu zgodnie z rzeczywistymi warunkami, aby efektywnie dzielić obciążenie energią elektryczną i zapobiegać przeciążeniom niektórych linii. Pomaga to zapewnić stabilną pracę systemu elektroenergetycznego oraz uniknąć przerw w dostawie prądu i awarii.
(5) „Zwiększenie stabilności i niezawodności systemu elektroenergetycznego”: Projektowanie i budowa napowietrznych linii przesyłowych zwykle uwzględnia różne czynniki środowiskowe i warunki awaryjne, aby zapewnić stabilność i niezawodność systemu elektroenergetycznego. Na przykład poprzez rozsądny układ linii i dobór sprzętu można zmniejszyć ryzyko awarii systemu i poprawić zdolność systemu do odtwarzania.
(6) „Promowanie optymalnej alokacji zasobów mocy”: Dzięki napowietrznym liniom przesyłowym zasoby mocy można optymalnie alokować w większym zakresie, aby osiągnąć równowagę między podażą a popytem na energię. Pomaga to poprawić efektywność wykorzystania zasobów energii i promuje zrównoważony rozwój gospodarczy.